Kupujemy pieska

No właśnie.

Wybieracie przyjaciela na lata. Macie swoje wyobrażenie, jak ten przyjaciel i te lata mają wyglądać. Nie bierzecie pod uwagę, że wymarzony pies może przewlekle (i drogo!) chorować, że po dorośnięciu średnio może przypominać wybraną rasę, że zawiedzie was swoim zachowaniem, że jednak nie kocha dzieci ani yorka teściowej, że nie dogadujecie się zupełnie i pies źle się czuje w waszym domu bo jego natura ciągnie go ku zupełnie innym celom.

W miocie może być kilka, a nawet kilkanaście szczeniąt, a każde z nich to odrębna osobowość, zbiór cech psychicznych i predyspozycji, których przeciętny człowiek nie jest w stanie wychwycić i określić.

Spośród hodowli oferujących psy danej rasy można trafić na wspaniałych rzetelnych ludzi, hodujących z dużym poświęceniem i nie uznających kompromisów w zakresie zdrowia czy charakteru. Od takich można brać w ciemno, bo oni wiedzą którego szczeniaka wam polecić. I nie sprzedadzą innego, chociaż kręcicie nosem bo tamten z łatką ładniejszy i pierwszy was przywitał…
Ale większość hodowców, ledwo-co-hodowców, pseudohodowców, przypadkowych posiadaczy szczeniaczków od Puni albo rozmnażaczy dla pieniędzy, niestety pozostawia wiele, bardzo wiele do życzenia.

Co można zrobić, żeby zminimalizować ryzyko i dobrze wybrać swojego przyszłego przyjaciela?
Można zadzwonić do cioci Moniki 😉 która po określeniu oczekiwań i kryteriów pomoże wam wybrać odpowiednią rasę, hodowlę, a na koniec tego jednego upragnionego szczeniaka.

Jeżeli zamierzacie wziąć kundelka z ogłoszenia lub adoptować psa ze schroniska czy fundacji – wszystko wygląda dokładnie tak samo.
Zapraszam 🙂